Wolf in sheep's clothing

Opnieuw miste een kleurloze verschijning in zijn trainingsgroep, maar dit keer had Kylian niet besloten Justy erachteraan te sturen. De verschijning van de blonde jongen zei genoeg en wellicht was het slim om Cas even af te laten koelen, voor hij zichzelf nu al in de verleden tijd zetten zou. Een ander zou deze behandeling niet krijgen en Cas mocht zich gelukkig prijzen dat Kylian een belofte had gemaakt.

Maar, het leek erop dat het niet nodig was, want de kleurloze verschijning (nu in kleur) stond in de deuropening en beende zich een weg naar hem toe. ‘Je bent laat,’ merkte Justy op. “Je praat te veel, Justy,” merkte Kylian rustig op. De lage grom die uit de blonde jongen kwam negeerde hij volledig terwijl zijn door dino’s gedecoreerde mafioso naar hem toe kwam en zei dat ze moesten spreken. Even hief Kylian een wenkbrauw, was hij van plan om hem weg te wuiven en te vragen waarom hij zijn tijd aan Cas moest voldoen als deze niet eens op tijd kon komen, maar toen zag hij Justy weer en— God, Ivan kon maar beter een dessert voor hem maken in de hel.

“We zijn klaar voor vandaag. Justy, doe wat ik van je vroeg. Ik zie jullie morgen,” concludeerde hij de training, waarna de plek al snel leegliep. Justy hing nog even in de deuropening, maar een scherpe blik van Kylian was genoeg om ook hem eruit te krijgen.

“Zeg het eens.”

Eén wenkbrauw werd geheven terwijl Kylian Cas aankeek toen deze begon over hoe te laat zijn niet de bedoeling was, alsof dat een groot verschil zou maken. Desondanks was hij te laat en de trainingen zouden de volledige prioriteit moeten hebben, wat duidelijk niet het geval was.

Om het nog beter te maken, moest Justy schijnbaar weg. Kylian humde even geamuseerd. “En waarom zou ik Justy wegsturen, Cas? Ben jij niet degene die zijn gezicht heeft verbouwd terwijl jij volledig in orde bent?” besloot Kylian kalm te vragen. Het feit dat die twee een onredelijke rivaliteit hadden opgebouwd was iets waar Kylian niet tegen was. Het was goed om iemand te hebben die je pushte om beter te zijn. Of dit nou iemand was die je verafschuwde of juist een partner.

Het was Justy’s eigen schuld, aldus de emosaurus. Kylian hield zijn wenkbrauw geheven terwijl hij luisterde naar… het briljante excuus. Justy had een drankje gedaan met Alain, Cas’ twink. Kylian knipperde een paar keer en wachtte op de uitleg die doorslaggevend zou zijn, maar… helaas kwam er niets wat hielp.

“Cas,” begon Kylian daarom. “Dat Justy een kleine crush heeft op jouw kleine huidgenoot is niet mijn probleem en zal dit ook nooit zijn. Los het op en houd mij erbuiten,” ging hij rustig door. Hoe trots hij ook was op zijn Emo-in-a-box dat die eindelijk een vriend had, betekende dit niet dat dit tussen werk moest komen. Dat was simpel, toch?

Het was geen crush. Kylian hief een wenkbrauw en vroeg zich af waarom hem dat iets uit zou moeten maken. Het was niet zo dat ze op de middelbare school zaten en zelfs dan, was hij in dat geval niet meer de docent? Die zou zich er ook niet mee bemoeien. Althans, dat hoopte Kylian dan toch.

“Ik heb je aangegeven wat er kan gebeuren als je vijanden maakt, Cas. Neem je training serieus en Justy is geen threat voor jullie,” merkte Kylian op. Cas kon vele malen sterker zijn dan de jongen, dus dat was het enige wat hij kon doen. “Zolang hij niets heeft gedaan, kan ik me daar niet mee bemoeien.” Hij had een rol om aan te houden. Als Justy aan de jongen zou zitten, werd het een ander verhaal. Ze beschermden elkaar’s families. Maar… er een drankje mee doen? Dat was Cas’ eigen verantwoordelijkheid.

Dat was het enige waar Kylian om gaf. Niets in zijn expressie gaf weer dat de woorden raakten, enkel die optrekkende wenkbrauw weer terwijl Kylian de ander in stilte aankeek. Cas was vastberaden dat Kylian er niet om gaf en Kylian deed geen moeite zijn mond open te trekken om de ander het tegendeel te bewijzen. Was het immers niet waar? Op dit punt wist Kylian niet hoe het voelde om ergens echt om te geven. Cas was het dichtste wat in de buurt kwam, maar het was duidelijk niet genoeg.

“Bel me maar als er echt wat aan de hand is,” besloot hij in plaats daarvan te zeggen. Als er echt iets was— meer dan Justy die een drankje deed met iemand, dan wilde hij ingrijpen. Dan zou hij de belofte aan Ivan nakomen en zorgen dat Cas niet mee hoefde te maken waar hij zelf doorheen was gegaan. Maar, dit? Nee, daar kon hij niets mee.