Subtle is my second name

Agent Hackett. Hij was degene die Cas had gearresteerd. Hackett. Het was niet Vi als ze op haar eerste dag bij het nieuwe baan de beste man had opgezocht binnen het politiebureau. Hij liep voor haar uit, want hij had al aangegeven dat hij dit gesprek niet met haar wilde voeren, maar dat was geen reden voor Vi om direct op te geven.

”Hackett, was het toch?” Herhaalde ze voor de 6e keer, alsof ze de conclusie al lang had getrokken. ”Wie was ze voor je? Een dochter?” De manier waarop hij zich eindelijk naar haar omdraaide was een duidelijk antwoord. Maar Vi leek niet te begrijpen dat het ook betekende dat ze beter het onderwerp kon laten vallen - especially aangezien ze in de ontvangsthal bij de balie stonden.

”Wat was de grond waarop je de heer Noirceur arresteerde?” Vroeg ze door. ”Heb je.. heb je hier nog fysieke documenten van?” Aangezien de digitale documenten heel duidelijk verdwenen waren. ”Misschien in het archief..” vermeldde hij terwijl hij door wat papieren bladerde, waarna hij een stap dichterbij zette en haar de volgende woorden toefluisterde: ”Pas op waar je je neus in steekt, officer Victoria.” Maar die waarschuwing kwam niet aan, want Vi was direct klaar om haar neus in het archief te steken.

Ze had op de academie geleerd dat aanhoudendheid soms nodig was om een case op te lossen. Laat dit nu net niet zijn wat haar docenten bedoeld hadden. Hackett voelde zich overduidelijk niet op zijn gemak, spieren gespannen, ogen licht vergroot, maar het was Vi niet als ze dat.. niet door zou hebben. Dit was een veilige plek om over dit soort zaken te praten, immers, ze bevonden zich binnen de veilige omgeving van het politiebureau.

Het archief. Ze draaide zich op haar hielen om, maar stopte in haar queeste om naar het archief te stappen toen de stem van een vreemde haar aandacht trok. Huh? Oh. Was hij ook een agent? Wenkbrauwen bewogen zich vragend dichterbij elkaar, terwijl tweekleurige ogen kort de man in zich opnamen. Wist hij er soms meer over? ”De grond waarop hij gearresteerd is.” Onder andere. Wat was de reden. Hoe waren ze bij zijn naam gekomen. Waarom waren alle artikelen rondom zijn naam verdwenen op diezelfde avond. Hoe kon het dat van het ene moment op het andere.. de naam Noirceur was verdwenen op alle platforms. Ze had alle info in de palm van haar hand, en ineens, was het verdwenen. Had ze maar screenshots gemaakt..

”Weet jij er meer over?”

Wie niet vraagt…

Dat hij haar bij haar voornaam noemde, ontging de grijsharige vrouw compleet. Ze wuifde met haar hand dat hij mee kon lopen, terwijl ze al een pas richting het archief zete. Als vrouw zijnde kon ze meerdere dingen tegelijk doen, dus zijn vraag kon ze ook op weg naar de plek zelf beantwoorden. ”Nou..” begon ze, terwijl ze dezelfde hal instapte waar hij net uit was gelopen. Nog een puntje dat haar compleet was ontgaan.

”Ik werk op het moment met de cases die we open hebben staan hier in Crawford,” dat was geen leugen, ze was aangenomen om de druk van de schouders op de momentele detectives te verlagen. ”Het viel me op dat vorige week Zara Hackett’s case ineens van cold naar active is verplaatst, maar na een korte arrestatie is deze weer..” ze haalde haar schouders op terwijl ze de deur naar het archief opentrok. Hij begreep haar vast. ”Ik geloof er in dat mijn collega’s de heer Noirceur op goede grond hebben vrijgelaten.” Bovendien geloofde ze niet dat Cas een moordenaar kon zijn, zelfs wanneer een klein deel van haar altijd zou afvragen wat als. ”Maar als er een reden is geweest achter zijn arrestatie.. dan moet er iets van evidence zijn.. dat misschien kan linken naar wie het wel gedaan heeft.” Was het haar need om justice te brengen voor Zara? Of wilde ze het bewijs vinden dat 100% niet naar Cas wees?